ομφύνω

ὀμφύνω (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ὀμφύνειν

αὔξειν, σεμνύνειν, ἐντιμότερον ποιεῑν».

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. αποτελεί ίσως παρ. τής λ. ὄμπνη «δημητριακός καρπός για τροφή». Αλλά, τόσο η μορφή όσο και η σημασία του υποδηλώνουν πιθανή επίδραση τής λ. ὀμφή].